Wie ben ik
Naam: | Wilbert (W.B.N.M.) Wilbers |
Geboortedatum: | 6 november 1965, maar ik voel me jonger dan 40.. |
Geboorteplaats: | Bergeijk (NBr) |
Woonplaats: | Nuenen (NBr) |
Hoogste opleiding met diploma: | Fontys Hogeschool Eindhoven - Informatica (1992 - Ing.) |
Persoonlijk: | 1 vrouw, 3 puber zoons en 2 katten. |
Talen: | Nederlands (Goed spreken, zeer goed luisteren) Engels (Redelijk spreken, zeer goed luisteren) Duits (Matig spreken, goed luisteren) |
Favoriete sport: | Formule 1, Voetbal (PSV). Maar alleen om naar te kijken! |
De favoriete foto van mijzelf bij een presentatie zoals deze: |  |
Een beroerde zaak.
Ik vind toch dat ik dit niet mag achterhouden.
Ik was voorheen, als ondernemer, namelijk tussen de 50 en 80 uur werkzaam per week, met wel een uitloop naar zo'n 100+ uur als het echt nodig was.
Momenteel kan ik maar 32-36 uur per week maken, verdeeld over 4 dagen (woensdag's vrij), met een uitloop naar 40 uur (over 5 dagen) eenmalig, indien persé noodzakelijk. Als ik dat echter 2 keer achter elkaar doe, dan moet ik weer een paar dagen vrij nemen.
Hoe komt dit nu?
Ik ben op 1 januari 2008 uit DataScore, mijn oude Informatiserings bureau waar ik mededirecteur was, gestapt. Ik heb voor hen nog tot en met mei 2008 bij de Rabobank gewerkt. Hierna zou ik hier beginnen namens mijn eigen bv.
Maar op 31 mei 2008 kreeg ik mijn herseninfarct (CVA) die ook als 'een beroerte' bekend staat.....
Hij was veroorzaakt door een externe oorzaak. Twee weken vooraf had ik namelijk met mijn middelste zoon meegedaan aan een vader-zoon voetbal toernooi waar ik achterover gevallen was.
Hier blijkt toen in 1 van de 2 kransslagaders die naar je hersenen gaan een stukje los geraakt te zijn. Dat stukje heeft in de ader dus het bloed opgehouden en dat heeft 2 weken later tot een trombose geleid.
De hele ader werkt nu niet meer. Ik heb dus mijn hersenen die draaien op 1 in plaats van 2 aders. En een gedeelte van mijn hersenen heeft dus vanwege bloed tekort een infarct gekregen. Dit herstelt ook niet meer.
De herseninfarct was een heel erg stevige.. 1 maand in het ziekenhuis (waarvan ik van de 1e week niets van af weet) en bijna 4 maanden in het revalidatiecentrum Blixembosch intern. Hierna nog heel wat maandjes extern daar naar toe.
In Blixembosch kwam ik binnen op een bed, ik kom nog niet eens in een rolstoel rijden, en ik sprak alleen maar 'Ja' en 'Nee'. De rest ging niet, ik had flink last van afasie.
Toen ik naar huis ging, weliswaar met een rolstoel, kon ik toch ook al weer een flink stuk lopen en kon ik al een stuk praten.
Gevolg
Gelukkig heeft het stuk hersens dat weg is niets met je intelligentie te maken. Ik ben nog net zo betweterig, slim, intelligent, arrogant en de beste als ik voorheen was. Ik denk alleen iets langzamer, maar dat kan aan de leeftijd liggen.
Wat wel zo is dat ik in het begin last had met praten (afasie) omdat dat stuk in mijn hersens weg is. Nu heeft een ander stuk van mijn hersens dat overgenomen, maar daar is het geen gewoonte voor. Het heeft ondertussen wel een stuk bijgeleerd.
Anderen merken het vrijwel niet, maar ik merk dat ik extra mijn best moet doen met praten om de woorden te herinneren en hier tegen het einde van de dag ook meer moeite mee ga krijgen.
Verder heb ik aan de rechterkant (wat eerst helemaal verlamd was) nog stukken minder kracht en mis ik de fijn motoriek in mijn handen en mijn voeten.
Voor wat mijn voeten betreft merk ik dit alleen maar bij het trap lopen.
Met mijn rechterhand kan ik vrijwel niets meer wat fijne bewegingen vraagt. Ik kan bijvoorbeeld wel schakelen in de auto, maar niet te lang sturen met mijn rechter hand. Ik kan wel spullen mee nemen, maar ik kan niet schrijven of typen met mijn rechterhand.
En verder ben ik dus nog extra moe en moet mijn hersenen wat extra rust geven.
Vandaar de 32 uur per week met de woensdag vrij. 36 Uur wil ik ook wel proberen in 4 dagen per week.
Maar hé: Ik ben in 32 uur veel meer waard (en veel arroganter) dan de meeste anderen in 40 uur!
